Stawka uwzględnienia zysków kapitałowych: Proponowana podwyżka

Budżet federalny na rok 2024 zaproponował zwiększenie stawki uwzględnienia zysków kapitałowych z 50% do 2/3 rzeczywistego zysku, obowiązującego dla zysków kapitałowych uzyskanych po 25 czerwca 2024 roku, dla wszystkich podatników (w tym korporacji i trustów) z wyjątkiem osób fizycznych. Osoby fizyczne nadal będą mogły korzystać z 50% stawki do kwoty 250 000 dolarów rocznie zysków kapitałowych (po uwzględnieniu strat kapitałowych, ulgi na zyski kapitałowe przez całe życie, proponowanej ulgi na fundusze własnościowe pracowników oraz zachęty dla kanadyjskich przedsiębiorców). Zyski kapitałowe przekraczające roczny limit 250 000 dolarów oraz wszystkie zyski kapitałowe korporacji i trustów będą uwzględniane po stawce 2/3. Pełne szczegóły propozycji nie zostały jeszcze opublikowane.

Korporacje i trusty z naliczonymi zyskami mogą rozważyć przyspieszenie realizacji zysków kapitałowych przed 25 czerwca 2024 roku, aby skorzystać z 50% stawki uwzględnienia. Propozycje te nie będą miały wpływu na osoby fizyczne, które nie uzyskają zysków kapitałowych przekraczających 250 000 dolarów rocznie. Jednakże, jeśli osoba fizyczna spodziewa się uzyskać zysk kapitałowy większy niż 250 000 dolarów w jednym roku, może rozważyć realizację zysku (lub jego części) przed 25 czerwca 2024 roku lub rozłożenie zysku na więcej niż jeden rok.

Zanim przyspieszy się realizację jakichkolwiek zysków kapitałowych, należy rozważyć także finansowe konsekwencje nienałożenia podatku oraz wcześniejszego uiszczenia podatku związanego z wcześniejszym rozpoznaniem sprzedaży.

Deklaracje GST/HST: Obowiązkowe składanie deklaracji elektronicznych

Dla okresów rozliczeniowych rozpoczynających się w 2024 roku i później, zarejestrowani podatnicy GST/HST (z wyjątkiem organizacji charytatywnych i wybranych instytucji finansowych) muszą składać wszystkie deklaracje GST/HST do CRA drogą elektroniczną. Podatnicy, którzy składają deklaracje GST/HST na papierze, będą podlegać karze w wysokości 100 dolarów za pierwsze wykroczenie oraz 250 dolarów za każdą kolejną deklarację niezłożoną elektronicznie. Choć CRA zwolniła z tych kar podatników składających deklaracje miesięczne i kwartalne, którzy nie złożyli deklaracji elektronicznie dla okresów rozpoczynających się przed 31 marca 2024 roku, ulga ta wkrótce się skończy.

Odpowiedzialność dyrektorów: Dyrektor de facto

Dyrektorzy mogą ponosić osobistą odpowiedzialność za potrącenia źródłowe z wynagrodzenia (CPP, EI i potrącenia podatkowe) oraz GST/HST, chyba że będą należycie starali się zapobiec zaległościom w terminowym przekazywaniu tych kwot przez korporację. Osoby mogą ponosić osobistą odpowiedzialność jako dyrektorzy nawet do dwóch lat po ich rezygnacji.

Sprawa sądowa z dnia 19 lipca 2023 roku przed Sądem Francuskim Quebecu dotyczyła pytania, czy podatnik zrezygnował z funkcji dyrektora korporacji, a tym samym chroni siebie przed osobistą odpowiedzialnością za nieprzekazanie przez korporację kwoty 22 418 dolarów QST i 38 479 dolarów potrąceń źródłowych. Podatnik twierdził, że zrezygnował na piśmie w dniu, w którym korporacja ogłosiła upadłość. Revenu Québec (RQ) argumentował, że nawet jeśli podatnik zrezygnował, kontynuował pełnienie obowiązków dyrektora po rzekomej rezygnacji.

Podatnik przegrywa – Sąd uznał, że nawet po rzekomej rezygnacji, podatnik nadal pełnił obowiązki dyrektora. Na przykład podpisała deklarację podatkową dla korporacji, autoryzowała księgowego korporacji do omawiania spraw z RQ, prowadziła rozmowy z RQ dotyczące działań egzekucyjnych, ale nie ujawniła, że rzekomo nie była już dyrektorem, oraz wysłała dwa czeki na kwotę 500 dolarów do RQ w próbie uregulowania zaległości podatkowych korporacji.

Sąd przypomniał również wcześniejsze orzecznictwo, które uznaje, że dyrektor, który zrezygnował, musi poinformować Ministra o swojej rezygnacji w trakcie korespondencji związanej z długami podatkowymi firmy i odpowiedzialnością dyrektorów. Choć komentarz sądu dotyczył Quebec Companies Act, sąd stwierdził, że zasady te są takie same dla korporacji w innych prowincjach lub w ramach ustawy federalnej.

Sąd uznał, że nawet jeśli korporacja zbankrutowała, dyrektor nie traci swojego statusu dyrektora.

Sąd orzekł, że podatnik nie zrezygnował z funkcji dyrektora i ponosi osobistą odpowiedzialność za niezrealizowane kwoty QST i potrącenia źródłowe przez korporację.